ලියැවුණු කවි සහ කතන්දර පමණක් එක තැනකට එකතු කිරීමේ අරමුණින් මේ අඩවිය පවත්වා ගමි. එසේ වුවද කැමැත්තෝ කියවත්වා!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
අඩුව
නෑ-සිය හිත-මිතුරන් පවුල් අවුල් රැකියාවේ අවනඩු සියල්ල හැරපියා නොරට ආවෙමි පිසින ලද බත් ඇත්තෙමි ඇවිලෙන ගිනි මැලයෙහි උණුසුම ලැබේ සිසිරය ...
-
සුළඟ සමග පිළිකන්න කෙලවර අරක්ගත් සද්දන්තයෙකු සේ නැගී සිටි යූධ පොප්ලර් ගස බෝධියක් ම විය අපට ගිම්හානයේ වියලි...
-
ඔහෙලා අහලා ඇති කපුටෙක් රවටලා කේජු කෑල්ලක් කොල්ලකාපු නරියාගේ කතාව. කේජු කෑල්ලකට පොර කෑ බල්ලෙකුවයි බළලෙකුවයි රවටලා ඒ කේජු කෑල්ල කාපු වඳුරගේ...
ඉතාම ප්රභල කතාවක්..පුදුම ලස්සනට ලියලා තියෙනවා..මේවා කියවන්න අවස්තාව දුන්නට ස්තූතියි..තව තව ලියන්න, හඬක් නගන්න හැකිවේවා..ඒ වගේමයි මිනිසුන්ටත් එය අවබෝධ වේවා කියලත් පතනවා..
ReplyDeleteබොහොම ස්තුතියි. මේක බොහොම තරුණ කාලේ (1989) මා අතින් ලියැවුනේ. ඇත්තටම ඒ කාලයේ 'විවරණ' සඟරාවේ සංස්කාරක වින්සන්ට් කුරුඹාපිටිය සහෝදරයාට මගේ පොරොන්දුවක් තිබුනා, හැම මාසයකම සඟරාවට උපමා කතාවක් ලියන්න. ඒ නිසා නොලියා ඉන්න බැරි වුනා. ඔහු සංස්කාරකව ඉන්නා තුරු ලිව්වා. ඒ යුගයෙන් පස්සේ ආයෙත් උපමා කතා නම් ලියැවුනේ ම නැහැ.
ReplyDelete